📰 บทความทั้งหมด

พูดจากับลูกน้องแบบนี้ ไม่โง่ก็บ้าแล้ว

พูดจากับลูกน้องแบบนี้ ไม่โง่ก็บ้าแล้ว

ผมกำลังอยู่ในห้องประชุมผ่าน ZOOM ที่มีเจ้าของบริษัทเข้าร่วม และพึ่งพ่นประโยคหนึ่งใส่พนักงานหน้าใหม่ที่ตะกุกตะกักในการหาปุ่มแชร์หน้าจอว่า “น้องโชคดีมากนะ ที่ยังมีงานทำเนี่ย!!”  (พูดจาแดกดันทำนองว่า เรื่องง่ายๆ แค่นี้ยังทำไม่ได้ ผ่านเข้ามาทำงานได้ยังไงเนี่ย) …ฟังให้ดีนะเหล่าผู้นำองค์กรทั้งหลาย พนักงานของคุณอาจชอบงานที่เค้ากำลังทำอยู่ เขาอาจเอนจอยเวลาการทำงานอันแสนยืดหยุ่น ขนลุกกับโอกาสพัฒนาตัวเองที่เข้ามา ตื่นเต้นที่ได้ทำงานกับคนเก่งๆ รอบตัว รู้สึกเติมเต็มจิตใจที่ได้สร้างความแตกต่างและสร้างผลกระทบดีๆ ให้แก่ผู้อื่น พนักงานของคุณอาจรู้สึกโชคดีที่มีงานนี้ทำ ที่ตอบโจทย์ทั้งด้านการเงินและด้านรางวัลชีวิต แต่ต้องทำความเข้าใจก่อนว่า… มีแค่ “พนักงาน” ที่มีสิทธิ์คิดว่า “ตัวเองโชคดีรึเปล่า?” ที่ได้ทำงานนี้ และมีแค่ “คุณ” ที่มีสิทธิ์คิดว่า “ตัวเองโชคดีรึเปล่า?” ที่เค้าทำงานให้คุณ เราไม่มีสิทธิ์คิดแทนคนอื่น… กลับมาที่หนุ่มน้อยคนนั้นที่มีปัญหาแชร์หน้าจอ ลองคิดดูดีๆ เขาไม่ได้งานนี้มาเพราะ “โชคช่วย” แต่หัวหน้าโดยตรงของเขาเป็นคนจ้างมาต่างหากและจ่ายเงินเดือนให้ การแลกเปลี่ยนนี้เกิดขึ้นนับล้านครั้ง/วัน ระหว่างนายจ้าง-ลูกจ้าง นั่นคือการ “จ่ายตาม Output ที่ได้” ถ้า Output ลูกจ้างเป็นไปตามที่คาดหมาย คุณควรรู้สึกโชคดีและเก็บเค้าไว้ ถ้า Output ลูกจ้างเกินความคาดหมาย คุณควรรู้สึกโชคดีและ “เริ่มคิดที่จะขึ้นเงินเดือน” เพื่อเก็บเค้าไว้ พนักงานของคุณไม่ควรรู้สึกโชคดีที่ได้งานนี้ แม้เค้าจะทำตามความคาดหมายไม่ได้ก็ตาม […]