อังกฤษในศตวรรษที่ 19 นักลงทุนทำรายได้มหาศาลจากการเดินเรือสมุทร ยิ่งเรือบรรทุกสินค้ามากเท่าไร ยิ่งทำเงินได้มากเท่านั้น ทั้งจาก สินค้าที่บรรทุกไปขายโดยตรง (Cargo) หรือ ค่าประกันที่ได้รับเมื่อเกิดอุบัติเหตุเรือล่ม (Insurance) ดูเหมือนว่าเหล่านักลงทุนและเจ้าของเรือมีแต่ได้ แต่คนที่เสียอย่างแท้จริงคือบรรดา “ลูกเรือ” ที่ต้องเสี่ยงชีวิตออกไป (โดยไม่มีทางเลือกอื่นในชีวิตนัก) เพราะเจ้าของเรือมักบรรทุกสินค้าให้เยอะที่สุด โดยไม่แคร์ความปลอดภัย นำไปสู่การเกิดอุบัติเหตุอยู่บ่อยครั้ง ปี 1871 ปีเดียว เรือกว่า 856 ลำ ล่มกลางมหาสมุทรจากสินค้าที่บรรทุกหนักเกินไป ส่งผลให้ลูกเรือกว่า 2,000 คนเสียชีวิต (จากสถิติ 1 ใน 5 ของคนที่ออกเดินเรือยุคนั้นจะไม่มีวันกลับมา) แต่เหล่าผู้มีอำนาจก็ไม่มีใครแคร์ซักคน เพราะยังไงก็ทำเงินได้อยู่ดี (อย่างน้อยก็ได้เงินค่าประกัน) ยกเว้นชายคนหนึ่งนามว่า “Samuel Plimsoll” นักการเมืองและนักปฏิรูปชาวอังกฤษที่ยกประเด็นนี้ขึ้นต่อสู้ในสภา ถือเป็นการกระทำที่กล้าหาญ เพราะเขาเป็นชายเพียงคนเดียวที่กล้าลุกขึ้นเป็นปรปักษ์ ท่ามกลางรัฐมนตรีคนอื่นในสภาที่ก็เป็น “เจ้าของเรือ” (ได้ผลประโยชน์) และไหนจะความเสี่ยงจากการ “ถูกอุ้ม” จากผู้มีอิทธิพล เส้นทางการต่อสู้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เขาถูกปฏิเสธตีตกหลายต่อหลายครั้ง แต่ก็พยายามต่อเนื่องเป็นยาวนานกว่า “20 ปี” จนสำเร็จในที่สุด […]
